Zoeken, Bezoeken, Verder zoeken…….

Waar ga je dan beginnen? Want zoals bekent, is Frankrijk een groot land met erg veel verschillende regio’s, streken en bijbehorende gebruiken. En de taal, die hebben we nog niet echt heel goed onder de knie. Daarom hebben we hulp ingeschakeld van iemand die in het land woont en de taal goed spreekt. Zij gaat voor ons zoeken en als tussenpersoon acteren als dat nodig is. Als je ooit ambities voor een migratie naar Frankrijk hebt of gewoon een vakantie huis zoekt… bel Marit 😉 Zij is een bedrijfje in Frankrijk opgestart waar ze Nederlanders (of andere nationaliteiten) helemaal kan begeleiden naar een nieuwe woning in de Bourgogne. Tja, en laten wij nu door alle eisen en wensen die we hebben onze pijlen richten op de Dordogne. Maar ook dat is geen probleem omdat wij hebben afgesproken de bezoeken zelf te doen en als we er niet uitkomen haar kunnen bij bellen. Dus vanaf 1 september ging Marit voor ons aan de slag. Maar eerst hebben we een online een afspraak gemaakt om elkaar te leren kennen en onze wensen en eisen te bespreken. Samen hebben we vooraf op een groot kartonnen bord een heleboel geeltjes met onze must have en nice to have’s geplakt. En dat ziet er indrukwekkend uit. We zijn erg benieuwd hoeveel wensen we kunnen vervullen.

Grappig was dat Marit zo enthousiast ging zoeken dat ze per ongeluk al het weekend voor 1 september een huis doorstuurde. Was een mooie teaser voor ons en wakkerde onze avonturenlust alleen maar meer aan. We hadden afgesproken dat we zelf ook zouden kijken op de bekende sites in Frankrijk. En dat werd echt een verslaving, iedere dag kijken of er al nieuwe huizen te vinden waren en dan urenlang praten en de opties en mogelijkheden bespreken op basis van de vaak slechte foto’s en minimale omschrijving.

In Frankrijk werkt het heel anders in de huizenmarkt. Als verkoper leg je je eigenlijk niet helemaal vast aan één makelaar en dus houden ze de exacte locatie geheim. Via een makelaar kan je het adres krijgen maar dan moet je wel verplicht met die makelaar in zee gaan. De kosten van de makelaar betaalt de koper en die zijn behoorlijk hoog. Maar wij lieten het daar niet bij zitten en met behulp van Google maps, de foto’s en een gemeente naam lukte het vaak om het huis te vinden en op maps markeren met een hartje. Dus toen de eerste huizen door Marit naar ons toestuurde begon de voorpret pas echt. En zoals met alles wat nog onduidelijk en ver weg is besef je niet goed wat er de komende maanden nog allemaal op ons af gaat komen. Al snel vielen er huizen af omdat ze niet voldeden of gewoon al onder bod waren. Maar er was er één die midden in het bos lag en met meerdere verhuurmogelijkheden, zwembad, 3,7 ha grond, wel wat aan de prijs (maar ach dat zien we dan wel weer). Het klonk fantastisch en zag er veelbelovend uit. We hadden dit huis ook gevonden op de kaart dus we wisten waar het lag. Marit kon gaan bellen voor informatie. Zo vlak voor het weekend hoorde we dat het huis nog beschikbaar was, maar dat er mensen uit Parijs waren geweest die binnenkort nog terug zouden komen. Ik dacht nou ja dan komt er wel weer wat anders, maar Karin sprong in de actie stand en zei neeee als we wat willen dan moeten we gaan kijken. En wel nu gelijk. Ehhh maar, maar, maar was het enige uit ik kon uitbrengen. Kom we gaan gewoon, zei mijn lief.  Eerst maar eens verlof regelen. Een mooi berichtje opgesteld wat we gingen doen. Maar mijn leidinggevende liet een dagje niets horen en daarna een bijzonder enthousiast “oké succes”. Maar we waren al onderweg naar de Dordogne voor ons eerste huis bezoek op 16 september. Nog geen twee weken zoeken en we wonen er al. Tenminste in ons hoofd 😊

Wordt vervolgd…………